In de darpen met bargen en busse
van oons Oaveriessels laand,
Is zo rustig en kalm nog ut leaven
en ie veult nog de Saksische baand.
Sallaand, woar Iessel en Regge
eur weg zeukt langs diek en langs wal.
Ik verlang noa oew heed en oew busse,
t Is ut laand det mie geet boavenal!

Sallaand, Sallaand, hier is mien stea,
woar t leaven vedan geet
in röste en vrae!

Noe wal duzenden joaren eleden
leepn beeste vrie in t rond.
Tut de mens kwam met hebbn en holln
uut ut Oosten noar Sallaandse groond.
Peare wûn mangs wal e-offerd
an Wodan in t heilige wold.
En in t vuurjoar slög hoge de vlamme
uut de boake van t kurkdröge holt!

Noa die duustere tied, lang eleden
heuren t volk van Jezus leer.
Moar de stried van de leu met mekare
gung van niejs en nog mennige keer!
Noe brengt de vrae en de vrieheid
de leu uut de zörg en de nood.
En de vrûmde, die zwarft langs de wège
zee denkt vaste: De leu hebt hier good!