Trots op de glasbak…

‘Dit dorp, ik wet nog hoe het was, de boerenkinder in de klas.’ Deurdrenkt van nostalgie bezong Wim Sonneveld begin joaren 70 een dorpsbeeld verzadigd met verleden, dat nog slechts op ansichtkaarten en in zi-jn herinnering bestond. Het huus met een pomp d’r-veur, de zandweg tussen koren deur en natuurlijk dat knusse dorpsschooltje.

Vieftig joar later is het thema van de met opheffing bedreigde basisschool in veel kleine dorpen actueler dan ooit. Van de 2500 woonplaatsen in Nederland hebt er meer dan 600 gin basisschool meer…en dan ook zo in mien eigen Parochie..

Uut 1859 kump mien leagere school en een ieder die d’r hef gezeten hef z’n eigen herinnering. Sommigen fijn en een ander slecht… Alles is d’r al oaver gezegd..oaver de fusie, de nieuwe schoolfabriek, de slechte communicatie van wetholders en burgervader, ’t zakkenvullen van de instantie’s….ik schijt d’r met uut..

Laatst kwam ik weer eens wat olde school-foto’s tegen, in dit geval van mi-jn leagere school. Dat was wel effe schrikken! Wat waren wûlle lelijk vrogger, niet te geleuven! Op alle foto’s stoat kleine kinder zo uut de klei getrokken en in de klas gedumpt kennelijk. Er zit extra zwoare gevallen tussen. Leeghoofden die met open mond de camera van de schoolfotograaf in gaapt, bruten en gekken die ie an hun gezichtsuutdrukking te oordelen zomaar kunt anvliegen ûm niks. Maar vooral lelijk! Het is net of ze het er ûm gedoan hebt, onze olders, ûm ons straal veur gek te zetten. Wûlle bûnt kermis-attracties. De bloempotkapsels, de rare krullen, de stekkelties-koppen, het liekt op huisvlijt van zuunige moeders die zich met schaar of tondeuse zelf vergrepen hebt an de hoaren van hun kroost. En dan de kleren, het is kleding gedragen van breur op breur en van zuster noar zuster…maar wûlle bûnt er niet minder ûm geworden…toch…

En hoe nu verder, wat blijft erover…de herinnering…die zeker..

De énigste veurziening is straks de glasbak…en trouwens…Misschien mag ik het niet zo plompverloren zeggen. Maar als ie iets wilt weten oaver de beschaving en het fatsoen van een buurt mot ie noar de plek goan woar de glasbakken en vuilcontainers stoat. Hoe meer rommel en rotzooi doar wordt neergegooid, hoe lomper het volk… Dat kump weer terug noar mien dorp…Doar ligt nauwelijks of nix bi-j de glasbak..duss..weest trots op oe glasbak !!

GoedGoan & Amen