Collumn December;

Bier en oliebol...

Raar he! Hoe de letste dag van ' t joar toch de beste kan weazen. Zeker de letste dag van het joar als wûlle weer goat carbidschieten. Ie wet dat de knal kump en toch schrik ie elke keer weer .Wat bi-j de meesten begon als een geintje in menig achtertuin, is 't deur de joaren hen uutgegroeid tût een echte afsluuter van het joar. Wel mut 't steeds een betje harder, steeds een betje hoger, steeds een betje ludieker, maar het werd veural steeds een beetje drukker met kiekers. Want wie eenmaal kump kieken bi-j het carbidschieten, kump vaak het joar er op ook weer terug...

Wie wil nu niet, onder het genot van 'n betje muziek, bi-j een open vuurtje vermaakt worden met in de ene hand een biertje en in de andere een oliebol?

Oordøpjes bûnt gin oaverbodige luxe.

De oorsprong van dit gebruuk kump waarschijnlijk nog uut de tiet van de Germanen met hun joelfeesten, hoewel er toen natuurlijk nog gin carbid verkri-jgbaar was. Carbid werd veur de Tweede Wereldoorlog gebruukt veur fietsverlichting. Ook werd het – toen er nog gin flessen met acetyleengas te kriegen waren – deur de meeste dorpssmeden gebruukt ûm te lassen. Er was dus eenvoudig an te komm'n. Melkbussen waren op het platteland ook ruum veurhanden.

Toen anderen ontdekten dat ie met de knalstof ook fijntjes kon schieten, werd het gebruukt ûm, zo begon de traditie, geesten te verjagen en ‘schoon’ het nieuwe joar te beginnen. Sinds 2014 beheurt het in ons land officieel tût het cultureel erfgoed.

De uutdaging van het carbidschieten ligt hem in de moeilijkheid van het timen. Deur de hoeveelheid carbid en water en de tietsduur tût ontsteking te variëren is het een sport een optimale knal te veroorzaken...misschien mût wûlle de traditie deurbreken en nu ook met Poasen goan knallen..in ieder geval kans op een paar graad warmer...

GoedGoan & Amen