Kom tot oezelf..
’t Is Maart..maar wat was Februari ’n gruwelijke maand…gruwelijk kold veural..k mis het ff. Ik heb het nu efkes niet. En ik bûn ook bang dat het ook ff niet geet komm’n. Inspiratie met een hoofdletter i. Ik wet ‘t, ik heb jullie beloofd um regelmatig ‘n  scherp stukje Bra’se opinie an te leaveren. Sorry….ik mot ff tut miezelf komm’n..
En dat gebrek an inspiratie ligt volgens mij an de moand maart. Ik heb namelijk helemaal nix met disse moand en vind ‘t eigenlijk een net-niet-moand. De winter ligt (ook nog maar net)achter ons en de lente is nog lange niet in zicht. Het is iets er tussenin. Voor mi-j is maart zo’n typische ik-wet-niet-welke-jas-ik-an-mot-moand. En hoe maart z’n staart ook roert, ik merk er gin éne donder van. Maart dut mi-j nou eenmaal helemaal niets. Nooit gedaan ook. Eenendertig dagen  afwachten tot het veurbij is en in de tussentijd hopen dat het snel april wordt. Ik heb trouwens ook het idee dat er in ons mooie Parochie weinig gebeurt in maart. Nog minder dan normaal zelfs, kun ie nagoan… uuteraard de  Gemeenteraadsverkiezingen in onzen Gemeente als absoluut hoogte of ist een diepte-punt. Woar mot ik straks op kiezen…ik wet’t niet…welke partij steet ’t kortst bi-j mij…welke partij steet op ..welke partij kump eindelijk is op veur ’t voortbestaan van de kleine kernen..veur’t behoud van de Bongerd..en welke politieke partij is veurstander van’t noaberschap..

.Toen ik ’n klein kearltie  was, mos ik noar mi-jn kamer als ik iets  verkeerds had gedoan…vaak waren ’t kleine vergrijpen zoals de kip de veeren uut trekken of rotte eier noar de buuren smieten.. Ik mocht dan pas weer boaven kommen als ik spi-jt had..wanneer ik weet tut mi-jzelf gekomm’n was..Dat kon dagen duren..uutgehongerd kwam ik dan noar benee um direct de kast in te duuk’n um  ’n zak paprikaribbelchips leug te vrett’n. Vanochtend dacht ik noa aover de uutdrukking ‘tot oe zelf  kommen’. Een mooien uutdrukking eigenlijk. ’N bult volk hebt last van ruzie woar ze  niet uut komt. Ze hebt de neiging um te bli-jven ruziën,  tot ze ‘er uut bûnt’. Meestal betekent dat, dat de één  gewonnen hef en de ander zich gewonnen hef gegeven of  an ‘t kortste eind hef getrokk’n. Stop met wi-jzen noar de ander maar goa onderzoeken  wat er met oe gebeurt. Kom ff tut oezelf …Tot oe zelf komm’n betekent dat ie ff de andacht opiets anders vestigt..dat kan betekenen dat ie ’n slecht boek goat leazen…’n fijn stukkie muziek opzet of oe goat bezatten in de plaatselijke zoepkeet..maar ’t kan ook betekenen dat ie ’n stukkie goat fietsen of in bedde goat liggen en die roes ff uutsloapt..veur iederéén is tut zichzelf komm’n wat anders..  

En dan langzaaman richting de Poaseieren, die in alle soorten, smaken en kleuren in’t schap ligt..
Het (poas)ei steet niet alleen symbool veur de lente en de vogels, veur nieuw leaven. In de oudheid was het ei teken van wedergeboorte, het leaven begint opnieuw. En bi-j de Joodse Pesachmaaltijd (Joodse Poasen) ligt nog daarom een ei op toafel. . Doarom Poasen: het ei hoort erbij! Ik nem er nog een  eitje op! En ’n beste Poasborrel….of twee….

Feestelijke poasdagen veur later en veur NU; kom tut oezelf…

GoedGoan & AMEN